Cíceró

Marcux Tullins Cíceró er frægasti og áhrifamesti mælskumaður Rómverja. Í Róm  lærði hann lögfræði, heimspeki og mælskulist, einnig var hann í námi í Grikklandi. Hann varð frægur fyrir sigra í erfiðum dómsmálum og vakti snemma athygli fyrir rökvísi  og harðfylgi í málflutningi. Hann hlaut mikla velgengni sem málfærslumaður og  fékk viðurkenningu æðstu metorða í stjórnmálum sem nouvus homo, og hlaut það fyrir eigin verðleika  en ekki vegna ætternis. Hann var ætíð gallharður stuðningsmaður lýðveldishugsjónar gegn einræðistilburðum einstakra manna. Cíceró lifði erfiða tíma og barðist fyrir töpuðum málstað og gekk ferill hans  ekki fyrir sig áfallalaust. Ræður hans gegn Katilínu fyrir öldungaráðinu eru frægustu ræður hans. Cíceró taldi Katalínu, sem var ungur aðalsmaður, vera að skipuleggja valdarán  með fulltingi nokkurra samsærismanna. Þáttaskil urðu í lífi Cícerós við málareksturinn gegn Katalínu. Fyrst um sinn hlaut hann mikið lof fyrir  framgöngu hans í málinu en seinna kom það í bak hans að hafa farið offarir í að refsa meintum samsærismönnum.

Útlegð Cícerós

Publius Clodíus Pulcher hafði verið svarinn óvinur Cícerós og tókst honum að gera Cíceró úlægan þegar hann bar vitni gegn  honum í Bona dea hneykslinu sem fólst í því að láta átti að setja lög um að hver sá sem hefði látið taka af lífi rómverskan borgara án  dóms laga fengi hvorki vatn né eld í Róm. Cíceró var því gerður útlægur vegna þess að lögin voru afturvirk og fór til Makedóníu. Hann sneri aftur til Rómar eftir rúmt ár þegar að vinir hans höfðu fengið öldungaráðið í Róm til þess að kalla hann aftur heim. 

Fleiri skemmtilegar sögur eru að finna af Cíceró hér

Dagný